Diep geslapen. half bewolkt.

Ik werd wakker met M. naast me. Voelde goed.

Ik dacht de ochtend licht te beginnen. Ik zocht een scrabble partner. Maar ging al snel de zwaarte in omdat ik op A. stuitte. Na wat te praten over “dickpics and positions” werd het een waardevol gesprek. Hij schreef me. “People lose touch with the raw smelly, touching, loving emotions…We lose sense of our animality, in my belief, and it is very sad.” Hij was linguïst dus de perfecte scrabble partner, we speelden in 5 talen, en logischerwijs verloor ik. A. had, zo leek het, overal waar hij reisde wel een buddy in town, maar niet in Utrecht, vandaar zijn Grindr bezoek.

Met M. maakte ik “ruzie over iets onbenulligs”. Eerst een goed gesprek op de chat, het bleek dat M. er alleen zat om te chatten, zo’n beetje zonder resultaat buiten het internet om. (Hij had een vriend) Hij zat tijdens onze chat in de Coffee Company, daar iemand aanspreken zou hij nooit doen. Het internet was voor hem een groot terras, je kon er rondhangen en socializen met iedereen, zo had ik het nog niet gezien. Je verbonden weten met andere chatters als einddoel. Ruzie wilde niet lukken. M. was naar eigen zeggen conflict vermijdend. We praatten over kwetsbaarheid versus ‘staan voor de zaak.’ De behoefte om te huilen versus de behoefte om te winnen. Man, wat konden we veel opsteken van elkaar.

Eind van de middag kwam de tweede M. van de dag. Een Braziliaan die pas net een app. had geïnstalleerd, en er hevig van onder de indruk was. Zelfs binnen bij me chatte hij door met recent gestarte chats. We maakten sushi, wat verrassend goed lukte. M sneed de groente, ik maakte de rollen. Het gesprek ging alle kanten op. Voelde vertrouwd.

Had grote behoefte de oude Pinkpop tijden te laten herleven. (natte sokken, tentje, halfleeg luchtbed) Dus had me met jointjes in de aanslag geïnstalleerd om iemand te vinden die hier de compilatie kwam bekijken. Pas na een uur kwam ik erachter dat Pinkpop dit jaar niet met Pinksteren plaatsvond. Wat een deceptie. Ik trof wel een chatter aan die over Björk begon en dat hij zo graag meezong onder de douche. Mijn interesse was gewekt. Het bleek alleen een stap te ver om dat met mee te doen. Een “nummertje” was prima, maar zingen onder de douche was te intiem. Ik begreep het, accepteerde het gelaten. Gelukkig was A. weer online (van de scrabble). Hij wilde graag komen douchen zodat hij dat niet in zijn guesthouse hoefden te doen. Voelde goed, dicht tegen elkaar aan “Like a prayer” zingen. Uit volle borst. Het geluk was van korte duur, we hadden maar heel kort warm water. Wel de jointjes nog opgerookt en dicht tegen elkaar aan in slaap gevallen. Een fijne hand in de nacht.